可变参数列表
来源:互联网 发布:数据属性二元化例子 编辑:程序博客网 时间:2024/05/21 22:34
1、通过将函数实现为可变参数的形式,可以使得函数可以接受1个以上的任意多个参数。
提取时要知道:(1)每一个参数类型
(2)一共需要提取的个数
(3)至少要有一个参数
声明一个va_list类型的变量arg,用于访问参数列表不确定的部分
这个变量是调用va_start(指向可变参数列表)来初始化的。它的第一个参数是va_list的变量名,第二个参数是省略号前面最后一个有名字的参数。初始化过程把arg变量设置为指向可变参数部分的第一个参数。
为了访问参数,需要使用va_arg,这个宏接受两个参数:va_list变量和参数列表中下一个参数的类型。va_arg返回这个参数的值,并使用va_arg指向下一个可变参数。
最后,当访问完毕后最后一个可变参数之后,我们需要调用va_end。
2、可变参数的限制
可变参数必须从头到尾逐个访问,如果你在访问几个可变参数之后想半途终止是可以的,但是如果想一开始就想访问参数列表中间的参数是不可以的。
参数列表中至少有一个命名参数。如果连一个命名参数都没有,就无法使用va_start。(有多个命名的用离"..."近的那个)
这些宏是无法直接判断实际存在参数的数量
这些宏没法判断每个参数的类型
如果在va_arg中指定了错误的类型,那么后果是不可预测的
下面举三个例子:
1.使用可变参数,实现函数,求函数参数的平均值。
#include<stdio.h>
#include<stdlib.h>
#include<stdarg.h>
int average(int n,...)
{
va_list arg;//相当于char *p
int i = 0;
int sum = 0;
va_start(arg,n);//相当于char *p=&n;
for(i=0;i<n;i++)
{
sum=sum+va_arg(arg,int);//相当于sum+=(*(int *)(p+4*i)) 提取每一个参数然后相加
}
return sum/n;
va_end(arg);//p=NULL
}
int main()
{
printf("avg1=%d\n",average(2,10,20));
printf("avg2=%d\n",average(3,10,20,30));
printf("avg3=%d\n",average(4,10,20,30,40));
system("pause");
return 0;
}
#include<stdio.h>
#include<stdlib.h>
#include<stdarg.h>
int average(int n,...)
{
va_list arg;//相当于char *p
int i = 0;
int sum = 0;
va_start(arg,n);//相当于char *p=&n;
for(i=0;i<n;i++)
{
sum=sum+va_arg(arg,int);//相当于sum+=(*(int *)(p+4*i)) 提取每一个参数然后相加
}
return sum/n;
va_end(arg);//p=NULL
}
int main()
{
printf("avg1=%d\n",average(2,10,20));
printf("avg2=%d\n",average(3,10,20,30));
printf("avg3=%d\n",average(4,10,20,30,40));
system("pause");
return 0;
}
2.使用可变参数,实现函数,求函数参数的最大值
#include<stdio.h>
#include<stdlib.h>
#include<stdarg.h>
int MAX(int n,...)
{
va_list arg;
int i = 0;
int max=0;
int val = 0;
va_start(arg,n);
for(i=0;i<n;i++)
{
val=va_arg(arg,int);
if(val>max)
{
max = val;
}
}
va_end(arg);
return max;
}
int main()
{
printf("max1=%d\n",MAX(3,2,3,4));
printf("max2=%d\n",MAX(3,2,3,35));
printf("max3=%d\n",MAX(3,5,3,2));
system("pause");
return 0;
}
#include<stdio.h>
#include<stdlib.h>
#include<stdarg.h>
int MAX(int n,...)
{
va_list arg;
int i = 0;
int max=0;
int val = 0;
va_start(arg,n);
for(i=0;i<n;i++)
{
val=va_arg(arg,int);
if(val>max)
{
max = val;
}
}
va_end(arg);
return max;
}
int main()
{
printf("max1=%d\n",MAX(3,2,3,4));
printf("max2=%d\n",MAX(3,2,3,35));
printf("max3=%d\n",MAX(3,5,3,2));
system("pause");
return 0;
}
3.1.模拟实现printf函数,可完成下面的功能
//
//能完成下面函数的调用。
//print("s ccc d.\n","hello",'b','i','t',100);
//函数原型:
//print(char *format, ...)
//
#include<stdio.h>
#include<stdarg.h>
#include<string.h>
void display(int n)
{
if(n>9)
display(n/10);
putchar(n%10+'0');
}
void print(char *format, ...)
{
va_list ch;
va_start(ch, format);
//int x = 0;建立参数不影响ch的指向
while (*format != '\0')
{
switch (*format)
{
case 's':
{
char* ret = NULL;
ret = va_arg(ch, char*);
while (*ret)
{
putchar(*ret);
ret++;
}
}
break;
case 'c':
putchar(va_arg(ch, char));
break;
case 'd':
{
int ret = 0;
ret = va_arg(ch, int);
display(ret);
}
break;
default:
putchar(*format);
break;
}
*format++;
}
va_end(ch);
getchar();
}
int main()
{
print("s ccc d%.\n", "hello", 'b', 'i', 't',100);
return 0;
}
阅读全文
0 0
- Java可变参数列表
- 可变参数列表
- 关于可变参数列表
- 可变参数列表
- c++ 可变参数列表
- 可变参数列表
- cstdarg可变参数列表
- 可变参数列表
- java可变参数列表
- 可变参数列表
- Java 可变参数列表
- 可变参数列表
- C可变参数列表
- 可变参数列表
- C可变参数列表
- 可变参数列表
- /可变参数列表
- 可变参数列表
- 单例模式有五种写法:懒汉、饿汉、双重检验锁、静态内部类、枚举。
- 12月11日 数据结构 周一
- 43. Multiply Strings
- 304. Range Sum Query 2D
- ArcEngine 报错记录
- 可变参数列表
- CNN-目标检测、定位、分割
- elcipse环境配置及svn插件安装
- SpringBoot文件上传控制
- 使用nexus搭建maven私库并且使用archetype插件创建模板
- 微积分基本定理
- 求第n个斐波拉契数
- 史上最难的一道Java面试题 (分析篇)
- 详细的git GitHub创建管理仓库教程之一